علائم تجاری غیر قابل ثبت کدامند ؟ علامت تجاری شامل هر کلمه ، حرف یا حروف ، عدد، رنگ ، تصویر ، ترسیمات ، عکس ، شکل ، برچسب یا ترکیب آنها که برای تشخیص کالاها یا خدمات مورد استفاده قرار می‏گیرد.

علائم تجاری
علامت تجاری شامل هر کلمه، حرف یا حروف، عدد، رنگ، تصویر، ترسیمات، عکس، شکل، برچسب یا ترکیب آنها که برای تشخیص کالاها یا خدمات مورد استفاده قرار می‏گیرد. در برخی کشورها‌، شعارهای تبلیغاتی نیز علامت تجاری به شمار می رود و در ادارات ملی ثبت علائم تجاری آنان، بعنوان علامت تجاری ثبت می‌شوند. تعدادی از کشورها نیز اجازه می‌دهند تا اشکالی‎ ‏از علائم تجاری که قبلا استفاده نشده اند، به ثبت برسند. از جمله این موارد می‏توان به رنگ‌ها، علائم سه بعدی (شکل یا بسته‌بندی کالاها)، نشان‌های قابل شنیدن (صداها)، نشان‌های قابل استشمام (بوها) و … اشاره کرد. با این وجود برخی از کشورها برای ثبت علامت تجاری، محدودیت‌هایی قائل شده‌اند و تنها اجازه ثبت برخی نشان‌ها که قابل رویت هستند و یا می‌توان آن‌ها را بصورت گرافیکی نشان داد را صادر کرده اند.

کنوانسیون پاریس مطابق با ماده ۶ خود، شرکت‎ها‏ی عضو را موظف می‏داند که از ثبت برندهایی که ویژگی‎ها‏ی سازمان‎ها‏ی بین‎المللی را در خود جای می‏دهند، خودداری کنند. این برندها از اعتبار قانونی ساقط هستند. این‎ ‏قانون و ماده‎ ‏به منظور تحقق مالکیت صنعتی برای منفعت کشور یا سازمان بین المللی خاصی نیست و جهت استفاده از چنین برندهایی در انواع فعالیت‎ها‏ی صنعتی و تجاری خودداری می‏شود. این امر در شرایطی که اجازه مقامات صلاحیت دار ضمیمه ثبت شده باشد، بلامانع است. نشان‎ها‏ی متمایز شرکتها‎ ‏شامل پرچم، آرم‎ها‏ی نمایانگر کنترل، علائم نظامی ، علائم رسمی ، ضمانت و هرگونه تقلید از آن نشانه از منظر اصل و ریشه فامیلی می‏باشد.

شرایط ثبت علائم تجاری
در صورتی که علائم تجاری نتواند کالاها یا خدمات یک شرکت را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز نماید.
اگر علائم تجاری بر خلاف موازین شرعی ، نظم عمومی و یا اخلاق حسنه تشخیص داده شوند.
علائم تجاری که به مراکز تجاری یا عمومی به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کننده و مبهم باشد.
در صورتی که علائم تجاری عین یا تقلید نشان نظامی، پرچم، یا سایر نشانهای مملکتی یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین الدولی یا سازمانهایی که تحت کنوانسیونهای بین المللی تاسیس شده اند، باشد و یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، ثبت علامت تجاری غیرممکن است مگر آنکه توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذیربط، اجازه استفاده از آن صادر گردد.
در صورتی که علائم تجاری عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است، ثبت علامت امکانپذیر نیست.
اگر علامت تجاری عین یا شبیه آن، قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت شده است، مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن، موجب خسارت به منافع مالک علامت قبلی شود، ثبت علامت ممکن نیست.
در صورتی که علامت تجاری عین علامتی باشد که پیش‏تر به نام مالک دیگری ثبت شده است و یا تاریخ تقاضای ثبت برند آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان محصول و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت باعث فریب و گمراهی مصرف کنندگان گردد، نمی تواند ثبت شود.

علائم تجاری غیرقابل ثبت
براساس ماده ٥ قانون ثبت علائم و اختراعات ، علائم تجاری زیر نمی توانند ثبت شوند و ممنوع اعلام شده اند :
علامت هلال احمر، نشان‏ها و اَنگ‎ها‏ی دولت ایران
علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت است
علامت تجاری موسسات رسمی از قبیل صلیب احمر و …
کلمات و یا عبارات موهمی که به مقامات رسمی ایران منتسب شده باشد از قبیل دولتی و …
پرچم رسمی ایران با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار الله اکبر و پرچمی که دولت ایران استعمال آن را برای علامت تجاری منع کرده است.
واژه‌های عام از قبیل میز؛ چرا که «میز» واژه‌ای عام برای این محصول است و باید در کنار آن از واژه‎ها‏ی خاص استفاده شود. برای مثال «میز راش» قابل ثبت است.
واژه‌های توصیف کننده که در تجارت جهت توصیف محصول مورد نظر استفاده می‏شوند. به عنوان مثال، ثبت کلمه سرعت برای اینترنت قابل قبول نیست چرا که محصول را توصیف می‌کند.
علائم گمراه کننده که مصرف کننده را نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبداء جغرافیایی محصول گمراه می‏سازد. به عنوان مثال مارگارین برای محصولات لبنی استفاده می‏شود و کاربرد این واژه برای محصولات دیگر مردود است زیرا این علامت باعث گمراهی مصرف کنندگان می‏شود.

اختراع به معنای نوعی حق انحصاری که به شخص مخترع منتسب می‎شود و در مقابل آن، دولت با ارائه ورقه اختراع، از وی و اختراع او حمایت می‎کند. این امر توسعه اختراع و تشویق مهندسین و صنعتگران و … به کشف ابزارهای جدید کمک می‎کند. اما زمانی مخترعین از حمایت‏ها‎ی دولت بهره مند می‎شوند که اختراع خود را در نزد مرجع ذیصلاح (اداره ثبت اختراعات) ثبت کنند.

حمایت قانون از اختراع و مخترع
قانون به دو شکل از اختراع و مالک آن (مخترع) می‎کند که عبارتند از :

حمایت ایجابی به این معنا که به صاحب آن حق می‎دهد تا از خلاقیت و تلاش ذهنی خود بهره‏ مند شود.
حمایت سلبی که سایرین موظفند که به مخترعین احترام گذاشته و مانع از هر گونه حق نقص و حق بدون اجازه مالک این حقوق، شوند.

بنابراین مخترع از حق انحصاری نسبت به ساخت، صادرات واردات، عرضه برای فروش، فروش و استفاده از فرآورده و کالاهایی که بطور مستقیم از طریق فرآیند حاصل شده اند، برخوردار است.

مزایای ثبت اختراع
دستیابی به بازارهای جدید
استفاده از مزایای بنیاد ملی نخبگان
وجهه مثبت شرکت یا بنگاه صاحب اختراع
استفاده از صندوق حمایت از پژوهشگران کشور
استفاده از تسهیلات شرکتهای فناور و دانش بنیان
کسب امتیازهای رقابتی و موقعیت قدرتمند در بازار
دسترسی آسان‎تر به فناوری از طریق لیسانس دو جانبه
کسب سود بیشتر و بازگشت سرمایه بیشتر توسط نظام انحصار
کسب درآمد مضاعف از طریق تفویض اجازه بهره برداری و انتقال اختراع
افزایش توانایی جهت اخذ اعتبار و یا جمع آوری منابع مالی با نرخ معقول بهره
ابزاری قدرتمند جهت اقدام قانونی علیه تقلیدکنندگان و سوء استفاده کنندگان

مدت اعتبار اختراع پس از ثبت
پس از ثبت اختراع ، به مخترع ورقه اختراع اهدا می‎شود که برای وی حقوق جدیدی را خلق می‎نماید. مدت اعتبار این ورقه براساس ماده ۱۶ قانون ثبت طرح‏ها‎ی صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، ۲۰ سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع، تعیین شده است. حفظ ورقه اختراع در این ۲۰ سال، مشروط به پرداخت اقساط سالیانه توسط متقاضی ثبت اختراع می‏باشد. در صورت عدم پرداخت هزینه سالانه، اظهارنامه مربوطه مسترد شده تلقی می‎شود و گواهینامه اختراع فاقد اعتبار خواهد بود.

ثبت انواع اختراع
آنچه بیان شد در رابطه با اختراعاتی است که قابلیت ثبت دارند. اما در این بین اختراعات به دو نوع قابل ثبت و غیر قابل ثبت تقسیم می‎شوند که در زیر به شرح هر یک می‎پردازیم :

اختراعات غیرقابل ثبت
اختراع باید کاملا ابتکاری باشد بطوری که به ابزارها و محصولات قبلی بطور کامل متفاوت باشد. اما این امر کافی نیست و باید قابلیت ثبت نیز داشته باشد. در بیشتر قوانین ملی یا منطقه ای اختراعات در همه حوزه‏ها‎ی صنعت، بیشتر اختراعات قابلیت ثبت دارند مگر اینکه قانون گذار برخی موارد ذکر کرده باشد که برخی از آنها، قابلیت ثبت نداشته باشند. در ماده ۴ قانون تجارت این موارد بیان شده اند که عبارتند از :

کشفیات، روش‏ها‎ی ریاضی و آثار هنری
آنچه که قبلاً در فنون و صنایع پیش بینی شده است
روش‏ها‎ی تشخیص و معالجه بیماری‏ها‎ی انسان یا حیوان
فرمول‏ها‎ و ترکیبات دارویی که به حفظ الصحه عمومی مربوط است
فعالیت‏ها‎ی ذهنی و اجتماعی، طرح‏ها‎ و قواعد یا روش‏ها‎ی انجام کار تجاری
فرآیندهای بیولوژیک تولید آن‏ها‎، منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آن‏ها‎
اختراعاتی که بهره برداری از آن‏ها‎ خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد. برای مثال در قانون جمهوری اسلامی هر گونه استعمال و استفاده از مشروبات الکلی ممنون است و اختراع دستگاه‏ها‎ی تولید این ماده، نه تنها اختراع نیست، بلکه جرم نیز محسوب می‎شود.
ابتکاراتی که دارای نتیجه صنعتی یا فلاحتی نباشد، قابل ثبت نخواهند بود. برای مثال فرضیه‏ها‎یی که برای نور خورشید ارائه می‎شود و یا کشفیاتی که در ستاره‏ها‎ انجام می‎شود.
مواردی که از قبل در طبیعت موجود است.
قواعد و روش‏ها‎ از قبیل روش انجام تجارت، فعالیت ذهنی، بازی و نرم افزار رایانه ای فاقد اثر فنی و …
اختراعی که مخالف بهداشت عمومی باشد.
ثبت اختراع برای نقشه‏ها‎ی مالی امکان پذیر نیست.

اختراعات قابل ثبت
مخترعینی که در خارج از ایران اختراع نموده اند نیز می‎توانند اختراع خود را در ایران به ثبت برسانند. مشروط بر این که اولاَ اختراع خود را در مملکتی که مقیم اند، ثبت و ورقه اختراع را اخذ کرده باشند. همچنین مقررات عهدنامه که با دولت متبوع آن‏ها‎ منعقد شده است را رعایت و اگر عهدنامه نباشد معامله متقابله می شود. به این معنی که اگر در کشور مزبور از اختراعات ثبت شده افراد ایرانی حمایت شود قابل ثبت خواهد بود. همچنین مخترعی که در خارج از ایران برای اختراع خود مطابق قوانین محل ورقه اختراع اخذ نموده است، اگر آن را شخص دگیری قبل از تقاضای ثبت بطور کلی و یا جزئی بموقع عمل یا استفاده گذارده و یا مقدمات استفاده آن را تهیه کرده باشد، مخترع نمی تواند از عملیات آن شخص جلوگیری نماید.

ماده ۳ قانون تجارت مقرر داشته است که موارد زیر به عنوان اختراع می‎توانند ثبت شوند :

ابداع هر نوع محصول صنعتی جدید
کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجود با روش نوین جهت کسب یک نتیجه، یا محصول صنعتی و فلاحتی

برای دامنه اختراعات قابل ثبت گفته می‎شوند هر ابزار و وسیله ای که باعث پیدایش محصول صنعتی شود و یا اعمال وسائل موجود برای استفاده بهتر از محصولات صنعتی و یا نتیجه ای که در اثر کشف وسیله جدید از محصول صنعتی و فلاحتی برده می‎شود قابل ثبت است. بنابراین هر ابزار و اختراعی که در این زمینه بگنجد و در دایره تعریف قرار بگیرد، قابل ثبت می باشد.

از آنجا که تعریف دقیقی از شرکت تجاری و شرکت مدنی در قوانین موضوعه ایران به میان نیامده است، لذا ممکن است برخی میان این دو نوع شرکت تفاوتی قائل نشوند.‏ ‏بدین منظور تعیین دقیق مرز میان این دو شرکت ضرورت پیدا می‏کند چرا که فقدان تفکیک و تمایز میان شرکت‏ها‏ی تجاری و مدنی موجب شده تا علاوه بر ماهیت‏ حقوقی، حقوق و تعهدات ناشی از آن نیز نامشخص باشد. ‎

شرکت مدنی
شرکت مدنی به دو شکل شناخته شده است؛ در معنای عام،‎ شرکت مدنی به معنای قراردادی است که در آن طرفین،‎ ‎سرمایه یا کار خود را برای رسیدن به سودی خاص جمع می‏کنند. در اینجا لازم است گفته شود که ‎علاوه بر عقد شرکت، ‎ عقد مضاربه، ‎ ‎عقد مزارعه و عقد مساقات هم از مصادیق شرکت مدنی محسوب می‏شود. ‎

شرکت مدنی در معنای خاص به معنای یک عقد مشخص است که همراه با اشاعه در حق مالکیت ایجاد می‏شود. ‎ معمولاً هرگاه در حقوق مدنی از شرکت صحبت می‏شود، ‎ ‎مقصود همین نوع دوم می‏باشد. ‎

براساس ماده ۵۷۱ قانون مدنی ، ‎شرکت مدنی اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه می‏باشد که بیانگر هرگونه مالکیت مشاعی بر هر مال به شمار می‏رود. ‎ به همین دلیل دامنه تعریف شرکت مدنی می‏تواند از شرکت تجاری نیز فراتر رود و تمامی قوانینی که برای این نوع شرکت در نظر گرفته شده است، ‎ به شرکت‏ها‏ی تجاری قابل اطلاق و تعمیم نیست.

در ماده ۵۷۲ قانون مدنی چنین مقرر شده است که ‎‎شرکت ‎مدنی می‏تواند اختیاری یا قهری باشد که شرکت قهری بر توافق شرکا استوار نیست و براساس ماده ۵۷۴ همین قانون، ‎ حاصل اجتماع حقوق مالکان، ‎ ‎به سبب امتزاج یا ارث می‏باشد. ‎ این در حالی است که ‎شرکت اختیاری حاصل اراده شرکا است چرا که یا در نتیجه عقدی از ‎عقود حاصل می‏شود و یا در نتیجه عمل شرکا تشکیل شده است.‎ برای مثال نتیجه مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاً در ازای عمل چند نفر و …

شرکت‏ها‏ی تجاری ، ‎ ‎اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود می‏باشد که هدف از تشکیل آنها، ‎ کسب سود است اما شرکت‏ها‏یی که هدف از تاسیس آن‏ها‏ ‎تجارت نیست و اعمال تجاری انجام نمی دهند، ‎ ‎شرکت‏ها‏ی مدنی می‏باشند. ‎

تمایز میان شرکت‏ها‏ی مدنی و تجاری
با تشکیل یک شرکت تجاری، ‎وضعیت حقوقی خاصی ایجاد می‏شود. ‎پس از تشکیل یک شرکت تجاری آثار حقوقی خاصی ایجاد می‏شود که نتیجه آن از شرکت مدنی متمایز می‏گردد. این آثار عبارتند از :

شرکت مدنی فاقد اقامتگاه است اما در شرکت تجاری باید اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری مشخص گردد. پس از تشکیل شرکت تجاری، یک شخصیت حقوقی مستقل ایجاد می‏شود، بنابراین جهت سهولت در ارتباط و نظارت بر امور شرکت، ‎یک اقامتگاه قانونی برای شرکت در نظر گرفته می‏شود. ‎در نظام‏ها‏ی حقوقی برخی کشورها، ‎مکان‏ها‏ی مختلفی ‎بعنوان اقامتگاه هر شرکت انتخاب می‏شود.

براساس ماده ۵۹۰ ق.ت،‎ ‎اقامتگاه اشخاص حقوقی مکانی است که اداره امور شخص حقوقی در آنجا‏ ‏قرار دارد. این در حالی است که‎ ‎در ماده ۱۰۰۲ قانون مدنی، ‎اقامتگاه اشخاص حقوقی بعنوان مرکز فعالیت آن‏ها‏ تعیین شده است. به همین دلیل از نظر حقوقی، میان دو ماده مذکور تعارض دیده می‏شود. به این معنا که در رابطه با اشخاص حقوقی و بویژه شرکت‏ها‏ی تجاری، ‎‎ عموماً محل اداره امور (دفتر مرکزی)‎ ‎با مرکز عملیات که ممکن است در مسافت‏ها‏ی دوری باشد، تفاوت زیادی وجود دارد. برای این تعارض قانونی، تئوری‏ها‏ی مختلفی بیان شده است. اما بهترین نظریه، حکم قانون تجارت به دلیل خاص بودن بر حکم قانون مدنی به دلیل عام بودن آن می‏باشد. به همین دلیل ‎اقامتگاه هر شرکت تجاری، ‎مرکز اداره امور آن محسوب می‏شود که تمامی‏ ‏ابلاغ‏ها‏ی قانونی، ‎دادخواست، ‎اظهارنامه ‎و … تنها به آنجا ارسال می‏شود.

موارد تفکیک میان شرکت تجاری از مدنی
بیان مرزهای مشخص میان دو نوع شرکت تجاری و مدنی ، بهتر می‏تواند ما را در تفکیک میان این دو نوع شرکت کمک کند که در زیر به آن اشاره می‏کنیم :

پس از تاسیس شرکت تجاری یک شخصیت حقوقی شکل می‏گیرد که ‎مساله تابعیت این شخصیت حقوقی اهمیت پیدا می‏کند. این در حالی است که شرکت مدنی فاقد شخصیت است.
موضوع شرکت مدنی معاملات غیرتجاری است اما شرکت‏ها‏ی تجاری تنها در حوزه تجارت فعالیت می‏کنند.
‎‎شرکت‏ها‏ی تجاری بواسطه قانون تحت نظارت و نظم قرار گرفته اند و انواع آن‏ها‏ مشخص و محدود است. به عبارت دیگر، قانون تمامی ضوابط حاکم بر شرکت‏ها‏ی تجاری را مشخص کرده است. اما شرکت‏ها‏ی حقوقی تابع قصد و اراده شرکا هستند و مدیران می‏توانند به هر شکلی که تمایل دارند، شرکت را راه اندازی نمایند. لازم به ذکر است که‏ ‏دسته بندی شرکت‏ها‏ی تجاری در هر کشوری، براساس نظام حقوقی همان کشور انجام می‏شود. ‎از این جهت طبقه بندی یکسانی میان شرکت‏ها‏ی تجاری وجود ندارد.
برای تشکیل شرکت مدنی هم وجود حداقل ۲ نفر الزامی است اما برای تاسیس بعضی از شرکت‏ها‏ی تجاری ،‏ ‏وجود حداقل سه نفر نیز امکان پذیر است. برای مثال تاسیس شرکت سهامی خاص می‏تواند با حضور ۳ نفر نیز تشکیل شود.
شرکت‏ها‏ی تجاری با اختیار و اراده شرکا تشکیل می‏شود. این در حالی است که راه اندازی بعضی از شرکت‏ها‏ی مدنی بدون اراده و اختیار شرکا نیز امکانپذیر است.
مسئولیت شرکا در شرکت‏ها‏ی تجاری بر حسب نوع شرکت می‏تواند براساس میزان سهم و سرمایه، ‎نسبت به سرمایه و تضمین تمام سرمایه و یا مختلط باشد،‎ ‎این در حالس است که در شرکت‏ها‏ی مدنی چنین مسئولیتی وجود ندارد و مسئولیت در امور مدنی، به شکل منفرد است.
نحوه تقسیم سود و زیان در شرکت‏ها‏ی تجاری بر اساس نوع شرکت‏ها‏ متغیر است و مطابق با مسئولیت شرکا انجام می‏شود اما ‎در شرکت‏ها‏ی مدنی همیشه تقسیم سود و زیان به اندازه میزان سهم می‏باشد.
استقلال مالی یکی دیگر از مرزهای میان دو شرکت مدنی و تجاری می‏باشد. در حالی که با تاسیس یک شرکت تجاری و تعیین مدیران آن که نحوه تعیین آن‏ها‏ را قانون تجارت یا اساسنامه همان شرکت مشخص می‏نماید، ‎ ‎هیچ یک از شرکا حق مداخله در امور اجرایی شرکت را ندارند و صرفا شیوه نظارت بر امور شرکت توسط شرکا از طریق مجمع عمومی و بازرس قانونی و یا مراجع قضایی انجام می‏شود. ‎اما در شرکت‏ها‏ی مدنی شرکا می‏توانند خود مدیریت شرکت را بر عهده بگیرند.
دارا بودن حقوق و تکالیف مستقل از شرکا یکی دیگر از ویژگی‏ها‏ی شرکت‏های تجاری این است که با تشکیل یک شرکت تجاری، ‎‎حقوق و تکالیف این شخصیت حقوقی مستقل از حقوق و تکالیف صاحبان سرمایه و موسسین آن می‏باشد. اما حقوق و تکالیف موسسان شرکت‏ها‏ی مدنی از شرکت جدا نیست چرا که شرکت مدنی شخصیت حقوقی ندارد و این اعضا هستند که به آن شخصیت می‏بخشند.
‎ورشکستگی، تصفیه و مرور زمان مختص شرکت‏ها‏ی تجاری می‏باشد اما ‎ در شرکت‏ها‏ی مدنی مقررات اعسار جاری می‏شود.
انحلال شرکت‏ها‏ی تجاری با توجه به شرایط خاصی انجام می‏شود و انحلال آن به هر دلیلی امکان پذیر نیست اما در شرکت مدنی شراکت بصورت دائمی نیست و هر یک از این مالکین مشاعی می‎توانند به شراکت خودشان شخصاً و بدون رضایت دیگر پایان دهند.

 ثبت شرکت سهامی عام

موسسه ثبت شرکت کریم خان تمامی خدمات در رابطه با  ثبت شرکت سهامی عام را در اختیار شما قرار می دهد ، جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02188946700 تماس حاصل فرمایید.

ثبت شرکت سهامی عام زمانی نیاز می شود که بخواهیم در پروژه های بزرگ عمرانی، صنعتی یا کشاورزی شرکت کنیم. شرکت سهامی عام یکی از انواع شرکت های سهامی محسوب می شود به شکلی که قسمتی از سرمایه شرکت از طریق فروش سهام به مردم تامین می گردد. در حقیقیت سهام شرکت های سهامی عام، در بازار بورس اوراق بهادار به فروش می رسد. به عبارتی دیگر در شرکت سهامی عام، صاحبان سهام می توانند سهام شرکت خود را در بورس فروخته و بدین شکل مالکیت خود را به دیگران منتقل نمایند. سازمان بورس نیز شرکت هایی را می گذارند وارد بازار بورس شوند که دارای سرمایه و اعتبار زیادی باشند. بنابراین در یک شرکت سهامی عام، سرمایه ها به شکل اندک به شکل سهام، به مردم واگذار می شود و مدیران شرکت با اداره شرکت، سرمایه حاصله را در جریان گردش صحیح اقتصادی می گذارند که این کار دارای دو مزایا می باشد اول کسب سود از سرمایه گذاری یا انجام فعالیت های عمرانی است و دوم اینکه باعث رونق و آبادانی در کشور می شود. بنابراین می بینیم که شرکت سهامی عام نوعی شرکت بزرگ است که اجازه دارد سهام شرکت را به عموم مردم بفروشد بنابراین مردم نیز می توانند در هنگام اعلام پذیره نویسی به شعب بانک اعلام شده مراجعه کرده و ورقه تعهد سهم را امضا نمایند و وجهی را که تعیین شده است را به حساب شرکت واریز کنند.

نکات ثبت شرکت سهامی عام

پس شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین سرمایه آن را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. یکی از موارد مهم در ثبت شرکت سهامی عام ، طبق قانون تجارت ایران آوردن نام ” سهامی عام ” در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به شکل کاملا خوانا می باشد. نکته مهم بعدی میزان سرمایه اولیه می باشد که حتما این رقم باید بالاتر از ۵ ملیون ریال یا همان ۵۰۰ هزار تومان باشد که اگر بنابه دلایلی سرمایه شرکت کمتر از این میزان باشد، حداکثر تا یک سال باید افزایش شرکت داده و به اندازه مقرر سرمایه اولیه را برساند که اگر باز هم این کار میسر نبود، شرکت سهامی عام باید به نوع دیگری از شرکت های قابل قبول تبدیل شود.

سرمایه ثبت شرکت سهامی عام

برای ثبت شرکت سهامی عام باید حداقل ۲۰% از سرمایه را تعهد کرده و ۳۵% از این مبلغی که تعهد شده است است را به حساب شرکت در شرف تاسیس در بانک ریخته و اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که تمام موسسین آن را امضا کرده اند به اداره ثبت شرکت ها داده و رسید بگیرید. سپس اداره ثبت شرکت ها بعد از بررسی اظهارنامه و مدارک وضمایم مربوطه و همچنین تطبیق مندرجان آن با قانون، اجازه انتشار العامیه پذیره نویسی را صادر می کند که در این حالت  اعلامیه پذیره نویسی توسط موسسن در جراید آگهی و در بانکی که تعهد سهام نزد آن به عمل آمده است، در معرض دید علاقمندان قرار می گیرد که می توانند سهام را در مدتی که اعلام شده است خریداری نموده و ورقه تعهد سهام را امضا کنند و وجه معینی که اعلام شده است را پرداخت نمایند و در آخر رسید دریافت کنند. این رسید دریافت در دو نسخه تنظیم می گردد و دارای تاریخ و امضای پذیره  نویس یا قائم مقام قانونی وی می باشد که نسخه اول در بانک می ماند و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضای بانک، به پذیره نویس تسلیم می شود. اگر ورقه تعهد سهم را شخص دیگر به جای پذیره نویس امضا کند، حتما می بایست سمت و نشانی و هویت کامل خود را در ورقه قید کند که مدارک مربوطه ضمیمه ورقه تعهد سهم خواهد شد. امضای ورقه سهم به معنای قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومس صاحبان سهم است و بعد از انقضای مهلت پذیره نویسی یا تمدید آن موسسین حداکثر در ظرف یک ماه باید به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی کرده و بعد از احراز تعهد صحیح، سرمایه شرکت که حداقل می بایست ۳۵% آن پرداخت شده باشد مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند کرد. مجمع عمومی موسس بعد از رسیدگی به این مورد و احراز پذیره نویسی  تمامی سهام شرکت و پرداخت کل مبلغ، شورایی برگزار می کنند و اساسنامه شرکت را تصویب می کنند و بعد از آن اولین مدیران شرکت سهامی عام و بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب می گردد، که مدیران و بازرسان انتخاب شده باید به شکل کتبی قبولی خود را اعلام کنند. بعد از این مرحله شرکت عملا تشکیل شده است و باید اساسنامه شرکت سهامی عام  که توسط مجمع عمومی تصویب شده است به همراه صورتجلسه مجممع و اعلامیه کتبی قبولی مدیران و بازرسان و صورتجلسه هیات مدیره و باقی مدارک مورد نیاز، به اداره ثبت شرکت ها داده شود. اگر شرکت حداکثر تا ۶ ماه بعد از تارخ تسلیم اظهارنامه ثبت نشود به درخواست هریک از موسسین یا پذیره نویسان اداره ثبت شرکت ها گواهی نامه ای دال بر عدم ثبت شرکت صادر می شود و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می گردد تا موسسن و پذیره نویسان به بانک مراجعه کنند و تعهد نام و وجوه پرداختی را مسترد دارند و هزینه های تاسیس شرکت نیز بر عهده موسسین است.

مدارک ثبت شرکت سهامی عام

مدارک مورد نیاز برای کسب اجازه پذیره نویسی شرکت در شرف تاسی سهامی عام شامل دو نسخه طرح اظهارنامه شرکت سهامی عام و دو نسخه طرح اساسنامه شرکت سهامی عام و دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی به همراه گواهی بانکی واریز حداقل ۳۵% سرمایه  تعهد شده توسط موسسین و فتوکپی شناسنامه تمامی موسسین می باشد. مدارک لازم برای تاسیس شرکت سهامی عام نیز شامل دو نسخه اظهارنامه، دو نسخه اساسنامه، دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین، دو ن نسخه صورتجلسه هیات مدیره که باید تعداد مدیران حداقل ۵ نفر باشد، آگهی دعوت مجمع موسسن در روزنامه تعیین شده، فتوکپی شناسنامه مدیران، گواهی بانکی دال بر واریز حداقل ۳۵% سرمایه شرکت، ارائه مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع صاحب صلاحیت در صورت نیاز. مواردی نیز باید حتما انجام شود که شامل: ۱- حداقل سرمایه ۵ ملیون ریال معادل ۵۰۰ هزار تومان می باشد. ۲- حداقل ۲۰% سرمایه تعیین شده توسط موسسین تعهد شود و ۳۵% مبلغ تعهد شده نیز پرداخت گردد. ۳- اظهارنامه و طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به امضای موسسین رسیده باشد. ۴- اخذ و ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز.

 الف ) ‌مدارک لازم جهت کسب اجازه‌ی پذیره‌نویسی شرکت سهامی‌عام در حال تأسیس، از مرجع ثبت شرکت‌ها:

    دو نسخه طرح اظهارنامه‌ی شرکت سهامی‌عام

    دونسخه طرح اساسنامه‌ی شرکت سهامی‌عام

    دو نسخه طرح اعلامیه‌ی پذیره‌ نویسی

    گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل ۳۵%‌ سرمایه، تعهد توسط مؤسسین

    فتوکپی شناسنامه‌ی مؤسسین

ب ) مدارک لازم جهت تأسیس شرکت:

    دو نسخه اظهارنامه

    دو نسخه اساسنامه

    دو نسخه صورتجلسه‌ی مجمع عمومی مؤسسین

    دو نسخه صورتجلسه‌ی هیأت مدیره (‌تعداد مدیران، حداقل پنج نفر می باشد.)

    آگهی دعوت مجمع مؤسسین در روزنامه‌ی تعیین شده

    فتوکپی شناسنامه‌ی مدیران (‌در مورد اشخاص حقوقی، ارائه‌ی برگ نمایندگی، الزامی است.)

    گواهی بانک مبنی بر واریز ۳۵% سرمایه‌ی شرکت

    ارائه‌ی مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز

موسسه ثبت شرکت کریم خان تمامی خدمات در رابطه با ثبت شرکت تعاونی را در اختیار شما قرار می دهد ، جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02188946700 تماس حاصل فرمایید.

شرکت های تعاونی بسته به نوع فعالیت شامل دو دسته می باشند: الف- شرکت تعاونی تولید، که در زمینه کشاورزی، دامپروری، شیلات، صنعات، معدن، عمران شهری و روستایی و عشایری فعالیت دارند. ب- شرکت تعاونی توزیع: که فعالیت اصلی آن تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندی های اعضاء می باشد.

البته می توان در ثبت شرکت تعاونی تعداد موضوع و نوع موضوع فعالیت را با ارائه طرح پیشنهادی افزایش داد.

شرکت های تعاونی از نظر عضویت نیز به دو دسته تقسیم می شوند: الف- شرکت تعاونی عام، که عضویت در آن برای همه آزاد می باشد و برای تامین سرمایه، باید سهام آن را به عموم عرضه کنند. ب- شرکت تعاونی خاص، که عضویت در آن برای افراد و گروه های خاصی آزاد می باشد مانند کارگران، کشاومرزان، دانشجویان، ایثارگران و زنان مشاغل خاص. بنابراین تعاونی کسانی که واجد شرایط هستند را باید به عنوان عضو انتخاب کند و شامل هیچ محدودیتی نیز نمی شود. در این صورت شرکت های تعاونی که بیش از ۵۰۰ عضو دارند یا اتحادیه هایی که تعداد اعضای آنها بیش از ۲۰۰۰ نفر باشد ” تعاونی بزرگ ” نامیده می شود.

قید عبارت “تعاونی” به شکل خوانا در تابلو و سربرگ های شرکت الزامی است و فقط یک شرکت تعاونی می توان در هر موضوع فعالیت در واحد های صنفی و شهرستانها و واحدهای کارمندی و کارگری تشکیل داد.

قوانین ثبت شرکت تعاونی:

۱-        حداقل تعداد اعضا ۷ نفر باید باشد در زمان ثبت شرکت و نباید از این میزان در دوران فعالیت شرکت تعاونی کمتر شود.

۲-       در  ثبت شرکت های تعاونی که به  منظور اشتعال تولید و خدمات توسط کمک های دولتی ، تعداد اعضا حداقل بایستی ۵۰%  مشاغل دائمی طرح تعاونی باشد.

۳-        اگر ثبت شرکت تعاونی بدون کمک دولت و با هدف سرمایه گذاری باشد و دست کم نصف سرمایه گذاری طرح توسط اعضای تعاونی تامین شود رعایت بند دوم الزامی نیست.

۴-        تعداد اعضا در ثبت شرکت تعاونی مسکن باید با توجه به اهلیت مدیران تعاونی و به تشخیص اداره کل تعاون تعیین می شود.

۶-        اعضای تعاونی باید مبلغ تعهد شده را ظرف مدت مقرر در اساسنامه که دوسال می باشد، تادیه کند.

۷-        برای تامین سرمایه تعاونی، سهم اعضا برابر است مگر این که مجمع جور دیگری تشخیص دهد. که در این صورت حداکثر میزان سهام هر کدام از اعضا حداکثر باید ۳۰% سرمایه تعاونی باشد.

۸-        اتخادیه تعاونی با حداقل ۷ عضو که دارای موضوع فعالیت مشترک می باشند در سطح شهرستان یا استان تشکیل می گردد.

حداقل سرمایه ثبت شرکت تعاونی:

حداقل میزان برای ثبت شرکت ها ی تعاونی سرمایه یک میلیارد ریال می باشد.

مراحل ثبتشرکت تعاونی:

ابتدا هیات موسس که متشکل از متقاضیان حائز شرایط قانونی می باشد، اقداماتی در جهت تهیه طرح پیشنهادی و تنظیم اسانامه منطبق بر قانون بخش تعاونی، دعوت به عضویت افرادی که واجد شرایط هستند و همچنین تشکیل اولین مجمع عمومی عادی برای تصویب اساسنامه شرکت تعاونی و تعیین هیات مدیره و بازرسان و سایر وظایف مجمع عمومی عادی، انجام دهند.

البته موسسین تعاونی باید اطلاعات کافی از قوانین وکلیات ثبت شرکت تعاونی داشته باشند و در صورت لزوم در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان برگزار می کند شرکت کند که زمان تشکیل کلاس ها حداکثر یک هفته بعد از تاریخ ارائه تقاضا خواهد بود.

مدارک مورد نیاز ثبت شرکت تعاونی

الف- تصویر شناسنامه و مدارک تحصیلی اعضا موسس تعاونی

ب‌-گواهی پایان خدمت نظام وظیفه عمومی یا معافیت

ج‌- برگ عدم سوء پیشینه

لازم بذکر است درصورتی که گواهی یا حکم کارگزینی توسط کارکنان رسمی و پیمانی دولت ارائه شود، دیگر ارائه مدارک گزینه‌های ۲ و ۳ ضرورتی ندارد. اداره تعاون از زمان دریافت تقاضای تأسیس شرکت تعاونی، پس از ۵ روز نظر موافق یا مخالف خود را اعلام می‌کند. در صورت موافقت نمونه اساسنامه و فرم‌های مورد نیاز به نماینده شرکت تعاونی داده می‌شود.پس از دریافت موافقتنامه اداره تعاون، شرکت تعاونی باید اقداماتی را انجام دهد که در برخی نکات ثبت شرکت تعاونی در این مقاله ذکر گردیده است که مطالعه آن می تواند در آگاهی بیشتر به شما کمک نماید.